Δέκα μικρές ιστορίες και έθιμα από την παλιά Ελλάδα, μέσα από ισάριθμα συγκινητικά ντοκουμέντα των Χριστουγέννων αλλοτινών δεκαετιών.
Είστε έτοιμοι για ένα γιορτινό ταξίδι στον χρόνο; Θέλετε να μάθετε ή να θυμηθείτε πώς ήταν τα Χριστούγεννα σε παλαιότερες δεκαετίες; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μπείτε στην χρονομηχανή μας και να αποβιβαστείτε στις γιορτές της αλλοτινής Ελλάδας.
Σε Άι Βασίληδες που καταφθάνουν στην Κηφισιά, σε τροχονόμους στο Σύνταγμα που συγκεντρώνουν δώρα, σε αγόρια που μετρούν τα κέρματα από τα κάλαντα και στον 6ο όροφο του θρυλικού Μινιόν όπου κάθε παιδί ονειρευόταν να βρεθεί για να διαλέξει το δώρο του.
Αθήνα των ‘60s. Τα Χριστούγεννα για την πόλη σήμαιναν απλωμένα καλάθια πλανόδιων από την Αιόλου ως την Αθηνάς και από το Μοναστηράκι ως τα Χαυτεία. Σήμαιναν ένα χάος από νέον πινακίδες και φώτα των αυτοκινήτων της εποχής που γέμιζαν τη Σταδίου, βγαίνοντας για τα ψώνια της εποχής ή για εορταστικές παραστάσεις στις σκηνές της Αθήνας.
Οι λαχειοπώληδες δούλευαν νυχθημερόν διαλαλώντας την πραμάτεια τους, το πρωτοχρονιάτικο Κρατικό Λαχείο έξω από το θρυλικό μαγαζί του Μπακάκου στην Αγίου Κωνσταντίνου.
Σας γυρίζουμε στον 19ο αιώνα, στα τέλη του οποίου μια νέα εφεύρεση έκανε την εμφάνισή της:
Ο κινηματογράφος. Στη χριστουγεννιάτικη Αθήνα, που πάλευε να «μπαλώσει» τις πληγές του Ελληνοτουρκικού Πολέμου, εγκαινιάζεται ο «κινηματογράφος τσέπης» στο κατάστημα των Μαγγιόρου και Ρουσόπουλου στην οδό Ερμού.
«Ο θαυμάσιος κινηματογράφος του Έδισον – με 60 λεπτά!» που διαλαλεί η διαφήμιση δεν είναι παρά μικρά βιβλιαράκια με φωτογραφίες που αποτυπώνουν τις διαφορετικές φάσεις μιας κίνησης με ένα γρήγορο ξεφύλλισμα. Κι όμως αρκούν για να συγκεντρώσουν πλήθη κόσμου που θέλουν να απολαύσουν το θέαμα ως «το κάτι εξαιρετικό» για τις γιορτές του 1897.
«Καλημέρα! Ο Άι Βασίλης έφτασε!» Η δημοφιλής φιγούρα του «αγίου των γιορτών» με την μορφή που τον γνωρίζουμε σήμερα εισήχθηκε στην Ελλάδα την εποχή της φωτογραφίας, δηλαδή την δεκαετία του ’50. Ως γνωστόν, ο ορθόδοξος Άι Βασίλης δεν είναι άλλος από τον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, που καμία σχέση δεν έχει με τον δυτικό Santa Claus (Άγιο Νικόλαο).
Θεωρείται πως στην αστική Ελλάδα ως μορφή έγινε γνωστή στα ‘50s-60s, οπότε και οι έλληνες μετανάστες της Αμερικής έστελναν στους συγγενείς τους χριστουγεννιάτικες κάρτες με την φιγούρα του κοκκινοφορεμένου στρουμπουλού Santa. Στην παραπάνω φωτογραφία βλέπετε την άφιξη του Άγιου Βασίλη στην γιορτινή Αθήνα έξω από το «Αστόρια» το 1950.
Το έθιμο των δώρων στους άνδρες της τροχαίας: Την Πρωτοχρονιά του μακρινού 1936 ήταν που καθιερώθηκε η συνήθεια των δώρων από απλούς πολίτες στους τροχονόμους ανά την Ελλάδα.
Τότε ήταν που ο πληθυσμός των πόλεων (μετά και το προσφυγικό ρεύμα) είχε αρχίσει να μεγαλώνει, και οι δρόμοι γέμιζαν με (φτωχά εξοπλισμένα) αυτοκίνητα και άπειρους οδηγούς που δημιουργούσαν κομφούζιο, γι’ αυτό και η παρουσία των τροχονόμων στις χαρακτηριστικές τους βάσεις ήταν αναγκαία.
Οι πολίτες έβλεπαν με πολλή συμπάθεια το κοπιαστικό τους έργο και οι καταστηματάρχες των Αθηνών έκαναν έναν μικρό έρανο για να επαινέσουν το έργο τους, κάτι που οι αρχές απέρριψαν ως δωροδοκία. Όταν όμως το συμβάν έφτασε στα αυτιά του Βασιλιά, εκείνος βγήκε με τον οδηγό του στην οδό Ρηγίλλης και άφησε γλυκά και κρασί ως δώρο στον τροχονόμο της περιοχής.
Ο Τύπος της εποχής εκθείασε την κίνησή του κι έτσι και οι πολίτες έκτοτε φρόντιζαν να αφήνουν κάθε Χριστούγεννα από ηλεκτρικές συσκευές μέχρι τρόφιμα μπροστά στους τροχονόμους όχι μόνο της Αθήνας αλλά και όλης της Ελλάδας.
Χριστούγεννα χωρίς κουραμπιέδες, δε γίνεται. Και δεν γινόταν ούτε λίγες δεκαετίες πριν, οπότε το παραδοσιακό γλύκισμα με την άχνη κόστιζε στους νοικοκυραίους 80 δραχμές η οκά.
Ακόμη παλιότερα, στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, τα παραδοσιακά γλυκίσματα που δεν έλειπαν από το γιορτινό σπίτι των Ελλήνων ήταν, όπως βλέπετε στην παρακάτω διαφήμιση, οι κουραμπιέδες (3,20 από βούτυρον Χαλκίδος ή «ιδιαίτεραι συμφωνίαι άνω των 50 οκάδων»), οι βασιλόπιτες (προς… κυριολεκτικά τρεις κι εξήντα), φοντάν, πτι φουρ, καραμελλέ, κονιάκ, λικέρ και πάστες σε «τιμάς των εργοστασίων», που έκαναν την στοά Αρσκαείου να μοσχοβολά.
Είμαστε στην δεκαετία του ’70, και η «αυτοκρατορία» του ελληνικού σινεμά καλά κρατεί. Οι μεγάλοι σταρ του είδους λοιπόν γίνονταν πάντα εξώφυλλο στα περιοδικά της εποχής, και έμπαιναν μέσα σε «γιορτινές μπάλες» για να προσελκύσουν τους αναγνώστες.
Το Ρομάντσο δημοσίευε το «μεγάλον ωροσκόπιον» της νέας χρονιάς και διοργάνωνε τα Καλλιστεία, ο Οικογενειακός Θησαυρός φιλοξενούσε στο εξώφυλλο την Αλίκη και την Τζένη, τη Ζωή Λάσκαρη και τον Κώστα Βουτσά, ενώ η «Γυναίκα» πλάι στα διηγήματα «στρίμωχνε» τη μόδα του ρεβεγιόν.
Φυσικά, η τηλεόραση ολοένα και κέρδιζε έδαφος – στο παρακάτω video θα δείτε τον Άλκη Στέα να μπαίνει στο σαλόνι της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και να εύχεται μαζί τους στους Έλληνες «ευτυχές το 1969».
https://www.youtube.com/watch?v=2qf8vE_JeRc&feature=emb_logo
Από το 1936 ως το 1968, η αγαπημένη συνήθεια των Ελλήνων ήταν η αγορά του «λαχείου συντακτών», για να έχουν «δικαίωμα στο όνειρο». Οι τυχεροί λαχνοί μοίραζαν φοβερά για την εποχή δώρα, όπως «2 πολυκατοικίες, 2 ηλεκτρικά σπίτια, 90 διαμερίσματα, 60 αυτοκίνητα, εκατομμύρια σε μετρητά», μέχρι και… «μετοχές της Πειραϊκής Πατραϊκής και των τσιμέντων Τιτάν».
Το λαχείο συντακτών καταργήθηκε επί Χούντας, γεγονός που δημιούργησε μεγάλη ένταση το 1968 στο δημοσιογραφικό επάγγελμα. Το χριστουγεννιάτικο δικαίωμα των Ελλήνων στο όνειρο συνεχίστηκε έκτοτε με το Κρατικό Λαχείο Κοινωνικής Αντίληψης και το Λαϊκό Λαχείο.
Στην πιο πάνω φωτογραφία βλέπετε νεαρά αγόρια να μετρούν τις «εισπράξεις» από τα κάλαντα στις φτωχογειτονιές της πόλης.
Μπορείτε όμως στο παρακάτω video του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου να ακούσετε τα Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα στην Αθήνα του 1927 και να δείτε υπέροχες νοσταλγικές εικόνες από γιορτές άλλων εποχών.
https://www.youtube.com/watch?v=Tn9N4zb9Fo8&feature=emb_logo
Τα παιδιά όλης της Αθήνας (και όχι μόνο, αφού κατέφθαναν και πούλμαν από άλλες πόλεις, χωριά ή και ορφανοτροφεία) είχαν έναν κρυφό πόθο κάθε Χριστούγεννα: Να κάνουν επιδρομή στο Μινιόν.
Το θρυλικό πολυκατάστημα της Πατησίων, που ξεκίνησε από το μικρό «περίπτερον Μινιόν» του Γιάννη Γεωργακά το 1934, εξελίχθηκε στο μεγαθήριο του β’ μισού του 20ου αιώνα στην Αθήνα.
https://www.youtube.com/watch?v=2zFRjjXLei8&feature=emb_logo
ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ :
Ω πόσο χαίρομαι, που επιβεβαιώνομαι....διότι φωνάζω για αυτήν την γαμημένη συνθήκη της Μαδρίτης εδώ και χρόνια όχι μόνο ΕΔΩ ,
αλλά και σε άλλο ιστολόγιο, στο οποίο τότε είχα φάει το κράξιμο της αρκούδας, άσε δε το βρισίδι...όταν τους έγραφα ότι ΔΕΝ μπορούν ανακηρύξουν ΑΟΖ οι προδότες των Αθηνών...διότι έχουν ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ αυτήν την γαμημένη συνθήκη.
Τι λέγαμε λοιπόν τότε...που έρχεται σήμερα ο κύριος Χατζάρας και λέει ακριβώς το ίδιο πράγμα;;
....." Όσο αφορά τις κινήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο…
έχει απόλυτο δικαίωμα,
και αυτό το απόλυτο δικαίωμα
το δώσαμε εμείς,
τουλάχιστον όσοι ψήφισαν τον Κ. Σημίτη στις εθνικές εκλογές της 22ο Σεπτεμβρίου 1996,
δηλαδή 9 μήνες μετά την νύκτα στα Ίμια !
Ακριβώς μετά από 10 μήνες από της εκλογές τις 22ας Σεπτεμβρίου 1996, δηλαδή τον μήνα Ιούλιο του 1997, η εκλεγμένη από τον συνήθη καλοπερασάκια μαλάκα που κατοικεί ΑΚΟΜΑ.. στην ευλογημένη χώρα των Ελλήνων,
η τότε κυβέρνηση Σημίτη, αναγνώρισε και υπέγραψε την Συνθήκη της Μαδρίτης,
ως προέκταση της νύκτας στα Ίμια, όπου ανάμεσα στα άλλα αναφέρεται: ..
»Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο,
τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους»…
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Από πότε η Τουρκία απέκτησε ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, όπου θα πρέπει να τα σεβόμαστε; ;;Μα από τις 8 Ιουλίου 1997!
Ως προέκταση των γεγονότων στα Ίμια της 31 Ιανουαρίου 1996....Από τον Ιούλιο του 1997, και την Συνθήκη της Μαδρίτης, μέχρι των ημερών μας η Τουρκία έχει
αναγνωρισμένα και υπογεγραμμένα
από την τότε "Ελληνική" κυβέρνηση και αποδεκτά από τα κόμματα της αντιπολίτευσης
(πλην Κ.Κ.Ε.)
ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Από τότε μέχρι και τώρα είναι στην αρμοδιότητα της Τουρκίας το πότε θα κάνει χρήσει το δικαιώματος περί
ζωτικών συμφερόντων… προφανώς έχει έρθει η ώρα… δόξα τον Θεό! "
Υ.Γ Με την υπογραφή και Συνθήκη της Μαδρίτης, αναγνωρίστηκαν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας
στο Αιγαίο, κάτι που
αναιρεί την Συνθήκη της Λωζάνης!
…με τις υγείες μας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Η Αθηναϊκή Ψωροελίτ έχει δεσμευτεί από τη «μαύρη Τριτη» της 8ης Ιουλίου 1997
να σέβεται τα νόμιμα και ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας.
Οι Τουρκικές διεκδικήσεις είναι στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου της Μαδρίτης και των ΜΟΕ.
πηγή 11/12/2019
Μια συγκλονιστική εκπομπή για τη Γενοκτονία των Ποντίων αλλά και τι συμβαίνει σήμερα στον Πόντο έκανε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης.
Καλεσμένοι του Δημήτρη Μανιάτη ο ιστορικός Κωνσταντίνος Φωτιάδης και ο Έλληνας τουρκόφωνος μουσουλμάνος Πόντιος συγγραφέας και ακτιβιστής Ταμέρ Τσιλιγκίρ, στο «ONE Channel».
«Έχω γεννηθεί στη Λιβέρα της Τραπεζούντας.
Είμαι από μια ουσιαστικά ελληνική οικογένεια που έχει εξισλαμιστεί.
Από τα 20 μου ειδικότερα άρχισαν τον ακτιβισμό κατά των αντιδημοκρατικών εφαρμογών στην Τουρκία.
Και σε αυτή τη διαδικασία, σε διάφορες περιόδους, τέθηκα υπό κράτηση, φυλακίστηκα, αλλά από παιδί σπίτι μιλούσαμε μια άλλη γλώσσα, τα ποντιακά, ρωτούσαμε στην οικογένειά μας τι ήταν αυτό αλλά δεν μας έλεγαν, μας έλεγαν ότι είναι μια παλιά γλώσσα και μας έκρυβαν ότι είναι τα ποντιακά.
Αλλά αργότερα εγώ, για να μπορέσω να μάθω το παρελθόν μας και την ιστορία μας, άρχισα να ερευνώ.
Από δυτικές πηγές περισσότερο εκτός Τουρκίας, σκέφτηκα ότι μόνο από τέτοιες πηγές μπορώ να ενημερωθώ, μαζί με κάποιους φίλους μου το σκεφτήκαμε αυτό και διαπιστώσαμε το εξής:
Ουσιαστικά υπήρχαν και αρκετά έγγραφα μέσα στις επίσημες τουρκικές πηγές για τους Πόντιους».
«Στην περιοχή μας έχει πάνω από 300 χωριά που μιλάνε ποντιακά, μετά τη συμφωνία της ανταλλαγής το 1923 οι Έλληνες που ήταν εκεί είχαν πάει στην Ελλάδα και ουσιαστικά πίσω δεν είχε μείνει κανένας Έλληνας.
»Αλλά εμείς ακόμα μιλάμε ελληνικά, μιλάμε ποντιακά. Και ήταν ξεκάθαρο ότι κάτι μας κρύβουν.
»Και αποφάσισα με κάποιους φίλους μου να κάνω μια σοβαρή έρευνα για αυτό το θέμα».
«Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα κράτος που κρατούσε πολύ καλά αρχεία.
Το 1461 όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος.
Σε 80 χρόνια μέσα βλέπουμε ότι το 33% του πληθυσμού εκεί ήταν μουσουλμάνοι.
Αλλά στο μεταξύ, επειδή κατέγραφαν και όποιον έμπαινε και έβγαινε στην πόλη, βλέπουμε και ότι κανένας δεν εισερχόταν ή εξερχόταν από την πόλη.
Αυτό σημαίνει ότι το 33% αυτό ήταν από Έλληνες που εξισλαμίστηκαν τα πρώτα 80 χρόνια.
Όταν φτάνουμε στην απογραφή που έγινε το 1914 βλέπουμε ότι το 25% του πληθυσμού μόλις ήταν χριστιανοί και το 75% μουσουλμάνοι.
Ενώ στις απογραφές μετά το 1923 ο αριθμός των χριστιανών φαίνεται μηδενικός.
Άρα 100% ισλάμ. Εγώ υποστηρίζω ότι αυτό μπορεί να λυθεί με μια κοινωνιολογική έρευνα.
Αλλά πολλοί άνθρωποι σήμερα στον Πόντο κάνοντας τεστ DNA προσπαθούν να βρουν τις ρίζες τους.
Σε μία έρευνα που έγινε σε εταιρεία DNA στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ αυτών που πήγαν εκεί ήμουν και εγώ, ξέρουμε ότι έχουν αποταθεί πάνω από 2.000 άνθρωποι που ζούνε σήμερα στην Τραπεζούντα, και μόνο σε έναν βρέθηκε μόλις 4% γονίδια από την κεντρική Άπω Ανατολή.
Μόνο σε έναν από τους 2.000».
«Ακόμα σε πάνω από 300 χωριά μιλάνε ποντιακά».
«Πράγματι πεθάναμε 353.000 φορές, για αυτό το είπα. Πέρα ότι το νιώθω ως ένας Έλληνας, αλλά κι ως άνθρωπος και ξέρω πως όσοι ζούνε εκεί πέρα (στον Πόντο) πρέπει να νιώθουν το ίδιο.
Έφτασα πολύ αργά σε αυτή τη γνώση. Ζητάω συγγνώμη. Και πρέπει η τουρκική κοινωνία να αντιμετωπίσει αυτή την πραγματικότητα.
«Πράγματι πεθάναμε 353.000 φορές κι ακόμη προσπαθούν να μας σκοτώσουν, προσπαθούν να μας φιμώσουν, και αυτό που είπα σε εκείνη την ομιλία αφορούσε και όλα αυτά, μας σκοτώσατε 353.000 φορές και τι έγινε κι εάν σκοτώσετε και εμένα;».
O δήμαρχος Hayrettin Güngör, προ ημερών, προέβη στην απίστευτη για πολλούς δήλωση, η οποία όμως αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της ύπαρξης Ελλήνων στην καταγωγή σε ολόκληρη την έκταση του Πόντου με τα εκατοντάδες χωριά και τις πόλεις:«Στη Τραπεζούντα μιλάνε ακόμα την ποντιακή διάλεκτο» – «Σας κάναμε μουσουλμάνους!», όπως σας είχαμε αναφέρει στο άρθρο μας.
Δείτε τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις στην εκπομπή του Δημήτρη Μανιάτη.
Η κυρίως εκπομπή, μετά τις αρχικές συστάσεις, ξεκινά μετά το 11.00 του βίντεο:
Αναρτήθηκε από EFENPRESS στις 5.12.19 https://elthraki.gr/